"God kom breek in die geskiedenis in”. Hierdie is ‘n stelling wat ons al baie gehoor het, maar nie altyd besef wat daarmee bedoel word nie.
Christus wat in ons geskiedenis inbreek, verwys na God wat homself deur verskeie maniere aan mense, binne ons wêreld, openbaar. Die mees algemene openbaring van God is die Bybel, maar daar is tog ‘n ander manier. Christus is God in Drie-eenheid. Dit bedoel dat God die Vader, Jesus en Seun en die Heilige Gees in verhouding tot mekaar staan. Ons glo in ‘n God van verhoudings. So ook is een van die kragtigste maniere wat ons God deur sy openbaring kan leer ken, deur ons verhouding met hom en met mekaar. Daarom dat Jesus ons leer: “Hê jou God bo alles lief en jou naaste soos jouself.”
Wat ons hieruit moet neem, is dat dit wat ons van God in die Bybel leer en dit wat ons van God uit verhouding leer ken, nie wedersyds uitsluitlik tot mekaar staan nie, maar eerder saamgebind en vervleg met mekaar is. Amper soos twee mense wat met mekaar dans.
In Eksodus 3:1-14, waar Moses die Here in ‘n brandende Bos ontmoet, is juis so ‘n geval. Hierin breek God in die geskiedenis van die mens in en kom verander Moses en die Israeliete se lewens deur sy verhouding met hulle.
God wat in die geskiedenis inbreek
In Eksodus 3 openbaar God Homself aan Moses in die konteks van Israel se lyding onder Egiptiese onderdrukking. Deur in die brandende bos te verskyn, gryp God direk in die geskiedenis in, wat sy gewilligheid aandui om binne menslike gebeure, en soms chaos, op te tree. Dit is die oomblik waar God verklaar dat Hy "die ellende van sy volk gesien het" en "hulle geroep gehoor het," (Eksodus 3:7). God se besluit om Israel te verlos, toon Sy vermoë en toewyding om die geskiedenis te betree nie as 'n verre godheid nie, maar as een wat diep gemoeid is met menslike omstandighede en geregtigheid. Hierdie gebeurtenis berei die weg vir God se herhaalde ingrype deur die Bybelse geskiedenis, en merk Hom as 'n God wat nie net toesig hou nie, maar aktief betrokke is by die vorming van geskiedenis volgens Sy doelwitte.
God as 'n relasionele God
God se interaksie met Moses is op ‘n diepgaande manier verhoudingsgerig. Eerstens noem Hy Moses by die naam, wat 'n persoonlike kennis van hom toon. Dan, in reaksie op Moses se vrae en bekommernisse, tree God in dialoog eerder as om net bevele uit te reik. Hy openbaar Sy persoonlike naam, "EK IS WAT EK IS" (YHWH), en nooi Moses en, by uitbreiding, Israel om Hom meer intiem te leer ken. Hierdie selfopenbaring onderstreep God se begeerte vir 'n verhouding eerder as blote gehoorsaamheid. Boonop beklemtoon sy verbondstaal – wat Sy belofte aan Abraham, Isak en Jakob onthou – 'n God wat in verhouding tot Sy volk verbind is en beloftes vervul deur persoonlike betrokkenheid en sorg.
Eksodus 3 beeld God uit as een wat beide die geskiedenis binnegaan en verhouding soek. Hy is 'n God wat in die lewens van Sy mense ingryp uit liefde, besorgdheid en toewyding aan Sy verbond, en uiteindelik die mensdom in 'n betekenisvolle verhouding met Hom uitnooi.
Moses dink dit gaan vir God oor bevoegdheid en daarom maak hy verskonings op. Maar vir God gaan dit nie oor bevoegdheid nie, maar eerder oor nabyheid. God wil naby Moses wees. God wil ook naby my en jou wees en kom breek ook in elkeen van ons se geskiedenis in.
Comments